WWAR maakt historische gebeurtenis in Iran mogelijk
Deze week was Lenie ‘t Hart in het Golestan National Park in Noord-Iran aanwezig bij de vrijlating van een luipaardvrouwtje. Een historische en unieke gebeurtenis: nooit eerder werd in Iran een luipaard, die als welp in het wild was gevonden en opgroeide in een opvangcentrum, weer in de vrije natuur vrijgelaten. Mevrouw Masoumeh Ebtekar, Vicepresident van Iran en directeur van de DOE (Department Of Environment), arriveerde per helikopter en kreeg van Lenie symbolisch een pluche luipaard aangeboden.
Lenie benadrukte dat deze vrijlating voor een heel groot deel te danken is aan de inzet en de steun van de WWAR(World Wide Animal Rescue, het buitenlandse zusje van Stichting DierenLot). Dat maakte het mogelijk dat ons fonds kon regelen dat zenderexpert Addy de Jongh (van Stichting Otterstation Nederland) en zijn collega Teun Smink op tijd in Iran waren met speciaal voor deze situatie aangepaste zenders. Anders was dit luipaardvrouwtje en nog een mannetjesdier vrijwel zeker in een dierentuin terecht gekomen…
Vicepresident Ebtekar bevrijdde de luipaard met behulp van een touw uit haar reiskooi. Daarbij ontstond even een hachelijke situatie: omdat het dier lang aarzelde voordat hij de kooi verliet, wilde “onze man in Iran” Amir Sayad Shirazi uit de cabine van de auto klimmen om de luipaard aan te sporen. Net op dat moment kwam het dier naar buiten. Een split-seconde keken ze elkaar in de ogen; toen draaide de luipaard zich om en verdween in de wildernis.
Dankzij de zender kan de vrijgelaten luipaard de komende weken gevolgd worden en daarmee kan worden vastgesteld of het dier zich in de natuur kan redden. Zodra daar het wetenschappelijk bewijs voor is geleverd, zal ook het mannetje in het Golestan National Park worden vrijgelaten. De zender valt overigens na ongeveer twee maanden af, zodat het dier er verder geen last meer van heeft. Dankzij een speciaal signaal kan de zender daarna weer worden teruggevonden. Bekijk hier het filmpje!
Om een vinger aan de pols te houden bivakkeerde Lenie een aantal dagen in het National Park. Ze had voldoende fruit, kaas en andere levensmiddelen ingeslagen, want de stoere mannen in het park eten vrijwel uitsluitend enorme spiesen met grote brokken geroosterd vlees. Dat is voor een vegetariër geen optie...
Een paar dagen na de vrijlating belde Lenie enthousiast dat ze de luipaard weer had gespot, drinkend bij een bron in het park. “Ze zag er goed uit,” meldde ze tevreden. Inmiddels is ook gebleken dat de zender goed functioneert: het dier heeft al ruim 30 km afgelegd (het Golestan National Park - groene vlek midden boven - is groter dan de provincie Utrecht).
Een prachtig resultaat, dankzij internationale samenwerking. Zonder de steun van de WWAR en ons Zeehondenfonds was dit niet mogelijk geweest. Maar ook de inzet van Addy de Jongh en zijn collega Teun Smink was onmisbaar. En natuurlijk is de betrokkenheid van het Iraanse Wildlife Rescue Team onder leiding van Amir Sayad Shirazi en het Iraanse overheidsorgaan Department Of Environment doorslaggevend geweest.
Een van de Iraanse medewerkers, Siavash, heeft de eerste stappen in vrijheid van het luipaardvrouwtje op video vastgelegd. In het geluid is de vertrekkende helikopter van de vicepresident te horen. Maar het is een heel mooi beeld: dankzij de inzet van zoveel mensen heeft een prachtig dier weer een toekomst in vrijheid. Lenie zei: “Hier doen we het toch voor?”
DONATEURS BEDANKT!